| Título : | Epitome. Grammaticae Graeco - Biblicae | | Tipo de documento: | texto impreso | | Autores: | Errandonea, Ignacio, Autor | | Mención de edición: | 2° | | Editorial: | Pontificia Universidad Gregoriana | | Fecha de publicación: | 1935 | | Número de páginas: | 123 páginas | | Nota general: | <20185> <20152> | | Idioma : | Español | | Clasificación: | 220.484/E77 | | Resumen: | LECTORI S. 3
PROLEGOMENA 5
I. S. Scriptura graece conscripta: Novum Testamentum, Versio Alexandrina 5-8
II. Lingua graeco-biblica: eius hodierna cognitio, auxilio grammaticae historicae et comparatae, inscriptionum, ostracorum, papyrorum. Lingua xoiyvn, lingua graeco-biblica 8-14
PARS PRIMA
Lexicalia:
1. Nova verba creata, vetera exstincta: Derivata, suffixa 3. Diminutiva 4, paria derivata 5. 6, longiora 7, particulae exstinctae 8. – Composita, eorum frequentia 9. 10, particulae compositae 11. – Aliunde arcessita, latina 12, semítica 13. 14 17-20
2. Sensus mutatio, quomodo facta 15 20-21
Phonetica:
Vocalium sonus in graeco hodierno 16, itacismus: logarum et brevium fusio 22, aspiratio nova 23, consonarum mutationes 24, códices s. Scripturae 25 22-24
Morphologia:
A) MUTATIONES MORPHOLOGICAE, 26 25
Cap. I. – Mutationes in declinatione:
1. In unius nominis flexion: vocativus 27, accusativus 28, nominativus 29
2. Inter eiusdem declinationis nomina 26
3. Inter diversas delinationes vel genera, generis mutation 41,
adiectiva trium terminationum 42
4. Inter diversarum linguarum nomina: nomina propia hebraica 43. 44 28
Cap. II. – Mutationes in coniugatione 45:
1. In unius temporis flexion: optativus aoristi 46. Plusquamperfectum 47,
imperfectum 52 29-30
2. Inter diversa tempora: 55, futurum atticum 56, futurum vv., desinentiae
novae sono a 64-68 31-33
3. Inter diversarum specierum verba: verba communia, 69, Verba contracta 71 33-35
Cap. III. – Formae decedentes in declinatione:
Dualis numerous 83, declination attica 87, contractions 88, declinations pereuntes 90
, reflexive 81, adiectiva verbalia 92 36-40
Cap. IV. Formae decedents in coniugatione:
Augmentum et reduplicatio 93, syllabicum augmentum 94, temporale 95. 96,
reduplicatio 97, in verbis compositis 98. 99, verba contracta 101, optativus 102, vox media 103
PARS SECUNDA 43
Syntaxis 104 45
I. Accusativus, post intransitiva 106, pro dativo 107, accusativus internus 108, id. Sine substantive 109, accus. Extensionis 110, id. Temporis 111. 112, accus. Verborum timendi 113, iurandi 11, etc cum accusativo 115, etc. Pro Év 116, Év pro etc 117 46-48
2. Genetivus 118, pretii 119, partitivus 120, 121, cum va riis verbis 122, cum áxovo 123, genetivus qualitatis 124 separationis 125, possessive 126,
åró inó pro dě 127 διά 128, έξ 129 48 - 49
3. Dativus 130, pro accusativo: relationis 131, quandiu 132, cum verbis 133; dativus cum év 134, temporalis 135, instrumentalis 136, modalis 137, causalis 138; éni cum dativo et egi cum genetivo 139, eni cum dativo 140,
id cum accusativo et genetivo 141, ós pro dativo 142 49-51
4. Praepositiones impropriae: pro ante et post 143: voces
pro praepositionibus adhibitae 144 52
Cap. II. De Articulo, Nomine, Pronomine:
1. Articulus: ut demonstrativus 145. 146, eius vis deictica 147; ad res distinguendas 148, ad vim anaphoricam 149, ad personarum nomina 150, ad abstracta 151. 152, ad vocum munus efferendum 153; articuli vis qualificativa I4. omissio articuli 155, cum particula xal 156; collo catio articuli attributiva 157, praedicativa 158 52-55
2. Reliquae concordantiae : attractio relativi 159, pro dative 160, attractio inversa 161, subiecti attractio 162, ris, ti relativum 163, όστις et ώς 164, ότι interrogative 165, autós 166. 167, pronominum pleonasmus 168, 169, Tāç 170-172; comparativa et superlativa 173, comparatioin verbis 174, secundus terminus comparationis 175, sub iecta neutra pluralia 176, subiecta multiplicia 177 55-59
Cap. III. — De temporum significatione :
1. Temporum significatio in genere 178, tres indoles actionis 179,
sua cuiusque temporis 180 59-60
2. Temporum significatio in indicativo: normae generales 181. 182, praesens 183, id. de conatu 184, praesens sim plicis actionis 185; imperfectum 186, id. de conatu 187: aoristum 188; perfectum 189. 190; plusquamperfectum 191. 192; futurum 193. 194. - Discrimina inter haec tempora; imperfecti ab aoristo 195, aoristi ab aliis 196, perfecti usus ad res Vet. Testamenti 197, perfecti ab aoristo discrimen 198, utriusque liber usus 199, aori stum pro perfecto 200, perfectum pro aoristo 201; per fecti et plusquamperfecti differentia 202, actionis altera antiquioris descriptio 203. 204. - Litterarii aliquot usus horum temporum 205: historicum praesens 206, prolis 207, gnomicum aoristum 208, epistulare aoristum 209 60-67
3. Temporum significatio in imperativo, subiunctivo, opta tivo, infinitivo: in oratione obliqua 210, eius tempora 211. Extra orationem obliquam 212, praesens et aoristum 213: in imperativo 214, 215, in aliis modis 216; perfec. tum 217-219; futurum 220 67-71
4. Temporum significatio in participio: indoles actionis 221, tempus relativum 222, aoristum participii 223, imperfec tum et plusquamperfectum in participio 224 71-72
5. Coniugatio periphrastica, in indicativo 225, in aliis modis 226, participiorum sensus 227 72-73
Cap. IV. De modoru m et temporum usu in oratione libera 228. 229:
1. In oratione affirmante aut negante 230, negativa par ticul? 231, un, un où 232 74-75
2. In oratione interrogante 233, où et uń 234; deliberativa interrogatio 235 , θέλεις ,
βούλεσθε 236 75
3. In oratione desiderium expromente 237, welov 238, aliae formulac desiderativae 239 76
4. In oratione iubente aut vetante: imperativus 240, futurum indicativi 241, subiunctivus 242, äqes, devoo 243, öga, BlétEte 244, infinitivus 245, optativus 246, participium 247 76-78
5. In oratione potentiali: optativus cum ăy 248. 249, alii modi 250 78
6. In oratione irreali: indicativus historicus cum y 251. 252, imperfectum pro aoristo 253, imperfectum sine y 254 255 - 78-79
Caput V. - De modorum et temporum usu in oratione subordinata 256:
1. In oratione causali 257, őt = ydo 258 80
2 In oratione finali, subiunctivus 259, infinitivus 260 80-81
3. In oratione consecutiva: őote illativum vel finale 261, wote consecutivum 262 81
4. In oratione condicionali: apodosis 263; protasis quat tuor genera condicionalium 264, protasis modi classici 205; realis 266, irrealis 267 268, probabilis 269, possi bilis 270, in graeco biblico, particula äv 271, condicio nales universales 272; protasis et apodosis congruentia et diversitas 273; negativa particula in condicionalibus 274; alii usus particulae el 275 81-85
5 In oratione relativa 276, orationes simpliciter relativae 277. relativas condicionales 278, relativas cuales 279, ins, axes pézous 280, flv 281 85-88
6. In oratione completiva 282, varii modi 283; orationis secundariae structura: in infinitivo 284, cum articulo 285; in oratione cum particulis 286. - Quae verba quos modos petant: quando est subiectum 287, quando com plementum: verborum existimandi, declarandi, percipiendi 288, optandi, iubendi, hortandi 289, enitendi et limendi 200 88-91
In oratione obliqua 291, declarativa 292. 293, interro- gativa 294, eius tempus et modus 295; secundaria pen dens a tempore historico 296, id. composita 297:
oratio virtualiter obliqua 298 91-93
EPILOGUS SYNTAXEOS, 299
1. Vis declarandae augendaeve studium, particulis 300, articulo 301, 302, aliis modis 303, aucta emphasi 304. pleo nasmo 305, coniugatione periphrastica 306 95-96
2. Locutionis simplicioris studium: coordinatio 307. stilus directus 308, cum éyévero 309, transitus ad stilum di rectum 310, in completivis 311, oti usus amplior 312, usus frequentior iva 314, infinitivi creber usus 314 97-98
3. Constructiones minus concinnae 315, constructiones ad 317, genetivus sensum 316, casuum usus inconcinnus absolutus 318, casus pendentes 319, anacoluthon 320 98-100
APPENDIX. - Declinationis et coniugationis classicae paradigmata praecipua 101-117
|
Epitome. Grammaticae Graeco - Biblicae [texto impreso] / Errandonea, Ignacio, Autor . - 2° . - [S.l.] : Pontificia Universidad Gregoriana, 1935 . - 123 páginas. <20185> <20152> Idioma : Español | Clasificación: | 220.484/E77 | | Resumen: | LECTORI S. 3
PROLEGOMENA 5
I. S. Scriptura graece conscripta: Novum Testamentum, Versio Alexandrina 5-8
II. Lingua graeco-biblica: eius hodierna cognitio, auxilio grammaticae historicae et comparatae, inscriptionum, ostracorum, papyrorum. Lingua xoiyvn, lingua graeco-biblica 8-14
PARS PRIMA
Lexicalia:
1. Nova verba creata, vetera exstincta: Derivata, suffixa 3. Diminutiva 4, paria derivata 5. 6, longiora 7, particulae exstinctae 8. – Composita, eorum frequentia 9. 10, particulae compositae 11. – Aliunde arcessita, latina 12, semítica 13. 14 17-20
2. Sensus mutatio, quomodo facta 15 20-21
Phonetica:
Vocalium sonus in graeco hodierno 16, itacismus: logarum et brevium fusio 22, aspiratio nova 23, consonarum mutationes 24, códices s. Scripturae 25 22-24
Morphologia:
A) MUTATIONES MORPHOLOGICAE, 26 25
Cap. I. – Mutationes in declinatione:
1. In unius nominis flexion: vocativus 27, accusativus 28, nominativus 29
2. Inter eiusdem declinationis nomina 26
3. Inter diversas delinationes vel genera, generis mutation 41,
adiectiva trium terminationum 42
4. Inter diversarum linguarum nomina: nomina propia hebraica 43. 44 28
Cap. II. – Mutationes in coniugatione 45:
1. In unius temporis flexion: optativus aoristi 46. Plusquamperfectum 47,
imperfectum 52 29-30
2. Inter diversa tempora: 55, futurum atticum 56, futurum vv., desinentiae
novae sono a 64-68 31-33
3. Inter diversarum specierum verba: verba communia, 69, Verba contracta 71 33-35
Cap. III. – Formae decedentes in declinatione:
Dualis numerous 83, declination attica 87, contractions 88, declinations pereuntes 90
, reflexive 81, adiectiva verbalia 92 36-40
Cap. IV. Formae decedents in coniugatione:
Augmentum et reduplicatio 93, syllabicum augmentum 94, temporale 95. 96,
reduplicatio 97, in verbis compositis 98. 99, verba contracta 101, optativus 102, vox media 103
PARS SECUNDA 43
Syntaxis 104 45
I. Accusativus, post intransitiva 106, pro dativo 107, accusativus internus 108, id. Sine substantive 109, accus. Extensionis 110, id. Temporis 111. 112, accus. Verborum timendi 113, iurandi 11, etc cum accusativo 115, etc. Pro Év 116, Év pro etc 117 46-48
2. Genetivus 118, pretii 119, partitivus 120, 121, cum va riis verbis 122, cum áxovo 123, genetivus qualitatis 124 separationis 125, possessive 126,
åró inó pro dě 127 διά 128, έξ 129 48 - 49
3. Dativus 130, pro accusativo: relationis 131, quandiu 132, cum verbis 133; dativus cum év 134, temporalis 135, instrumentalis 136, modalis 137, causalis 138; éni cum dativo et egi cum genetivo 139, eni cum dativo 140,
id cum accusativo et genetivo 141, ós pro dativo 142 49-51
4. Praepositiones impropriae: pro ante et post 143: voces
pro praepositionibus adhibitae 144 52
Cap. II. De Articulo, Nomine, Pronomine:
1. Articulus: ut demonstrativus 145. 146, eius vis deictica 147; ad res distinguendas 148, ad vim anaphoricam 149, ad personarum nomina 150, ad abstracta 151. 152, ad vocum munus efferendum 153; articuli vis qualificativa I4. omissio articuli 155, cum particula xal 156; collo catio articuli attributiva 157, praedicativa 158 52-55
2. Reliquae concordantiae : attractio relativi 159, pro dative 160, attractio inversa 161, subiecti attractio 162, ris, ti relativum 163, όστις et ώς 164, ότι interrogative 165, autós 166. 167, pronominum pleonasmus 168, 169, Tāç 170-172; comparativa et superlativa 173, comparatioin verbis 174, secundus terminus comparationis 175, sub iecta neutra pluralia 176, subiecta multiplicia 177 55-59
Cap. III. — De temporum significatione :
1. Temporum significatio in genere 178, tres indoles actionis 179,
sua cuiusque temporis 180 59-60
2. Temporum significatio in indicativo: normae generales 181. 182, praesens 183, id. de conatu 184, praesens sim plicis actionis 185; imperfectum 186, id. de conatu 187: aoristum 188; perfectum 189. 190; plusquamperfectum 191. 192; futurum 193. 194. - Discrimina inter haec tempora; imperfecti ab aoristo 195, aoristi ab aliis 196, perfecti usus ad res Vet. Testamenti 197, perfecti ab aoristo discrimen 198, utriusque liber usus 199, aori stum pro perfecto 200, perfectum pro aoristo 201; per fecti et plusquamperfecti differentia 202, actionis altera antiquioris descriptio 203. 204. - Litterarii aliquot usus horum temporum 205: historicum praesens 206, prolis 207, gnomicum aoristum 208, epistulare aoristum 209 60-67
3. Temporum significatio in imperativo, subiunctivo, opta tivo, infinitivo: in oratione obliqua 210, eius tempora 211. Extra orationem obliquam 212, praesens et aoristum 213: in imperativo 214, 215, in aliis modis 216; perfec. tum 217-219; futurum 220 67-71
4. Temporum significatio in participio: indoles actionis 221, tempus relativum 222, aoristum participii 223, imperfec tum et plusquamperfectum in participio 224 71-72
5. Coniugatio periphrastica, in indicativo 225, in aliis modis 226, participiorum sensus 227 72-73
Cap. IV. De modoru m et temporum usu in oratione libera 228. 229:
1. In oratione affirmante aut negante 230, negativa par ticul? 231, un, un où 232 74-75
2. In oratione interrogante 233, où et uń 234; deliberativa interrogatio 235 , θέλεις ,
βούλεσθε 236 75
3. In oratione desiderium expromente 237, welov 238, aliae formulac desiderativae 239 76
4. In oratione iubente aut vetante: imperativus 240, futurum indicativi 241, subiunctivus 242, äqes, devoo 243, öga, BlétEte 244, infinitivus 245, optativus 246, participium 247 76-78
5. In oratione potentiali: optativus cum ăy 248. 249, alii modi 250 78
6. In oratione irreali: indicativus historicus cum y 251. 252, imperfectum pro aoristo 253, imperfectum sine y 254 255 - 78-79
Caput V. - De modorum et temporum usu in oratione subordinata 256:
1. In oratione causali 257, őt = ydo 258 80
2 In oratione finali, subiunctivus 259, infinitivus 260 80-81
3. In oratione consecutiva: őote illativum vel finale 261, wote consecutivum 262 81
4. In oratione condicionali: apodosis 263; protasis quat tuor genera condicionalium 264, protasis modi classici 205; realis 266, irrealis 267 268, probabilis 269, possi bilis 270, in graeco biblico, particula äv 271, condicio nales universales 272; protasis et apodosis congruentia et diversitas 273; negativa particula in condicionalibus 274; alii usus particulae el 275 81-85
5 In oratione relativa 276, orationes simpliciter relativae 277. relativas condicionales 278, relativas cuales 279, ins, axes pézous 280, flv 281 85-88
6. In oratione completiva 282, varii modi 283; orationis secundariae structura: in infinitivo 284, cum articulo 285; in oratione cum particulis 286. - Quae verba quos modos petant: quando est subiectum 287, quando com plementum: verborum existimandi, declarandi, percipiendi 288, optandi, iubendi, hortandi 289, enitendi et limendi 200 88-91
In oratione obliqua 291, declarativa 292. 293, interro- gativa 294, eius tempus et modus 295; secundaria pen dens a tempore historico 296, id. composita 297:
oratio virtualiter obliqua 298 91-93
EPILOGUS SYNTAXEOS, 299
1. Vis declarandae augendaeve studium, particulis 300, articulo 301, 302, aliis modis 303, aucta emphasi 304. pleo nasmo 305, coniugatione periphrastica 306 95-96
2. Locutionis simplicioris studium: coordinatio 307. stilus directus 308, cum éyévero 309, transitus ad stilum di rectum 310, in completivis 311, oti usus amplior 312, usus frequentior iva 314, infinitivi creber usus 314 97-98
3. Constructiones minus concinnae 315, constructiones ad 317, genetivus sensum 316, casuum usus inconcinnus absolutus 318, casus pendentes 319, anacoluthon 320 98-100
APPENDIX. - Declinationis et coniugationis classicae paradigmata praecipua 101-117
|
|
220.01/L/2/(ING) 
